บทคัดย่อภาษาไทย

             การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการควบคุมตนเองตามแนวพุทธจิตวิทยาของผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม ก่อนและหลังได้รับการฝึกสมาธิตามแนวสติปัฏฐาน 4 2) เพื่อศึกษาผลของการฝึกสมาธิตามแนวสติปัฏฐาน 4 ที่มีต่อการควบคุมตนเองตามแนวพุทธจิตวิทยาของผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม การวิจัยนี้เป็นแบบกึ่งทดลอง แบบก่อนและหลังการทดลอง (One Group Pretest - Posttest Design) โดยใช้แบบวัดการควบคุมตนเองก่อนและหลังการทดลอง เป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล จากผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมโครงการพัฒนาจิตเพื่อพ่อ ครั้งที่ 112 ระหว่างวันที่ 1 - 8 ธันวาคม 2563 ณ วัดป่าเจริญราช อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี  จำนวน 100 คน และนำข้อมูลที่ได้จากการวัดมาวิเคราะห์ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติ  t-test

               ผลการวิจัยพบว่า

             1. ระดับการควบคุมตนเองของผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมหลังการทดลอง (= 4.41 ,SD =0.32) มากกว่าระดับการควบคุมตนเองก่อนการทดลอง (= 3.91, SD =0.65)

             1. ระดับการควบคุมตนเองก่อนและหลังของผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = 9.88)

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

              This study comprises objectives: 1) to study self-control level of Dhamma practitioners 2) to study the effect of satipaṭṭhaña 4 training on increasing self-control of Dhamma practitioners. Quasi-experimental research design with one group pretest - posttest design was used in this study. A self-control questionnaire is used for collecting data from 100 Dhamma practitioners in emotional development programme (Pattanajit-Pua-Por), Watpacharoenrat, Lamlukka District, Pathum Thani province. The data were analyzed by using mean, standard deviation and t-test.

             The results shown that.

             1) Self-control level of Dhamma practitioners after treatment ( = 4.41, SD = 0.32)  is higher than before treatment ( = 3.91 , SD = 0.65 ).

             2) There was statistical significant difference on Dhamma practitioners’s self-control between before and after treatment at .05 level (t = 9.88).

รายการไฟล์