วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ (1) เพื่อศึกษาหลักสาธารณสงเคราะห์ในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท (2) เพื่อศึกษาหลักพุทธธรรมที่เกี่ยวกับงานสาธารณสงเคราะห์ของคณะสงฆ์เขตทุ่งครุ กรุงเทพมหานคร (3) เพื่อศึกษาการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในงานสาธารณสงเคราะห์ของคณะสงฆ์เขตทุ่งครุ กรุงเทพมหานคร ระเบียบวิธีวิจัยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และการวิจัยภาคสนาม (Field work) โดยการสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า

             คณะสงฆ์เขตทุ่งครุ กรุงเทพมหานคร ได้ดาเนินงานในด้านสาธารณสงเคราะห์ที่มีต่อการพัฒนาชุมชน และสังคม โดยการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมที่สาคัญ มี หลักสังคหวัตถุ 4 สาราณียธรรม 6 และพรหมวิหาร 4 เป็นต้น มาดาเนินการช่วยเหลือเกื้อกูลแก่ประชาชน ชุมชนและสังคม โดยมีเป้าหมายจุดประสงค์หลักว่าให้คณะสงฆ์ดาเนินการช่วยเหลือประชาชนที่ได้รับความเดือดร้อนในด้านต่าง ๆ เป็นหลักสาคัญ ในการช่วยเหลือประชาชนในชุมชนและสังคมควรให้มีความเหมาะสมถูกต้องตามกาลเทศะ และยังเป็นการสร้างความผูกพันระหว่างบ้าน วัด และโรงเรียนอีกทางหนึ่งด้วย เพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนทั้งทางด้านจิตใจ และทางด้านกายภาพคือ วัตถุสิ่งของ เพื่อให้มีความสมดุลทั้งทางกาย วาจา และจิตใจ โดยมีวัดและพระสงฆ์เป็นผู้นาที่สาคัญในการดาเนินการช่วยเหลือสังคมในรูปแบบต่าง ๆ โดยมีจุดมุ่งหมายนาไปสู่การพัฒนาจิตใจ การพัฒนาคุณภาพชีวิต การพัฒนาชุมชนและสังคม และการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม อันจะนาความสุขมาสู่ประชาชน สังคม และประเทศชาติให้มีความเจริญก้าวหน้าต่อไป

             This thesis aimed to (1) study public welfare principle in Theravada Buddhist Scriptures, (2) study Buddhadhamma relating to public welfare of the monastic order in Thungkhru district, Bangkok and (3) study the application of Buddhadhamma in public welfare of the monastic order in Thunghkru district, Bangkok. This research methodology was qualitative method and field work with interview. The results were found that 

             The monastic order in Thungkhru district, Bangkok operated public welfare for developing community and socialites with applying of crucial Buddhadhamma which were namely Principles of Service, States of Conciliation and Sublime States of Mind etc., to assist people, communities and socialites with a main purpose to let the order to assist people who are in trouble as the crucial principle. Assisting people in communities and socialites should be operated appropriate and also build relationship among home, temple and school to develop quality of life for people both minds and bodies which are things , to make balances among bodies, speeches and minds which the temple or monks are the main leaders to assist communities in any models aiming to develop minds, quality of life, communities and socialites, and cultural art preservation for making the happiness and progress of people, socialites and nation.