บทคัดย่อภาษาไทย

         ดุษฎีนิพนธ์เล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาลักษณะของผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร 2. ศึกษาปัจจัยภาวะผู้นำเชิงทศบารมีและนโยบายภาครัฐที่ส่งผลต่อผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร และ 3. นำเสนอโมเดลสมการโครงสร้างพุทธภาวะผู้นำเชิงทศบารมีและนโยบายภาครัฐเพื่อผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยใช้วิธีการเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพคู่ขนานและเท่าเทียมกัน การวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น .977 เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 408 คน โดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติแบบบรรยายและการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง การวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 รูปหรือคน และการสนทนากลุ่มเฉพาะโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน ใช้การเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา

                     ผลการวิจัยพบว่า

          1. ลักษณะของผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหารมี 5 องค์ประกอบคือ มีการปรับกลยุทธ์องค์กรให้สอดรับกับการเปลี่ยนแปลง สร้างวัฒนธรรมองค์กรใหม่ ปรับโครงสร้างองค์กรให้เหมาะสม มีการสร้างนวัตกรรมและนำแทคโนโลยีใหม่ ๆ มาใช้ และบุคลากรมีความพร้อมต่อการเปลี่ยนแปลง ค่าอิทธิพลที่ส่งผลจากผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงไปยังองค์ประกอบทั้ง 5 ด้าน มีค่าระหว่าง .76 – .91

             2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร ได้แก่ ทศบารมี ภาวะผู้นำเชิงบารมี และนโยบายภาครัฐด้านอาหาร ผลการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ (R²) เท่ากับ .542 อิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม และอิทธิพลรวมของทศบารมีต่อผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร มีค่าเท่ากับ .354, .368 และ .722 ตามลำดับ ซึ่งมากกว่าค่าอิทธิพลทางตรงของภาวะผู้นำเชิงบารมีและนโยบายภาครัฐด้านอาหารที่มีค่าเท่ากับ .051 และ .353 ตามลำดับ ดังนั้น ทศบารมีร่วมกับภาวะผู้นำเชิงบารมีและนโยบายภาครัฐด้านอาหารจึงเป็นปัจจัยร่วมกันในการส่งผลต่อผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร

             3. โมเดลสมการโครงสร้างพุทธภาวะผู้นำเชิงทศบารมีและนโยบายภาครัฐเพื่อผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร ประกอบด้วย 1) ทศบารมี  ที่เป็นองค์ประกอบอันดับที่สอง ส่งผลไปยังองค์ประกอบอันดับที่หนึ่งสามด้านคือ การนำตนด้วยศีลบารมี เนกขัมมบารมี วิริยบารมี และสัจจบารมี การนำคนด้วยทานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี การนำงานด้วยปัญญาบารมี ขันติบารมี และอธิษฐานบารมี ทศบารมี (Ten Perfections: P)เป็นปัจจัยส่งผลไปยังภาวะผู้นำเชิงบารมี (Leadership: L)  นโยบายภาครัฐด้านอาหาร (Policy: P) และผลสำเร็จการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร (Success: S)  2) ภาวะผู้นำเชิงบารมี ประกอบด้วยมีวิสัยทัศน์ มีศิลปะการสื่อสาร มีความซื่อสัตย์ สร้างแรงจูงใจ และเป็นแบบอย่างที่ดี 3) นโยบายภาครัฐด้านอาหารสี่ด้าน คือด้านความมั่นคงอาหาร ด้านคุณภาพและความปลอดภัยอาหาร ด้านอาหารศึกษา และด้านการบริหารจัดการ โมเดลนี้มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไค-สแควร์ = 231.81, df = 199, p =.055, GFI =.955, AGFI =.932, RMR = .022,  RMSEA =.020 ข้อค้นพบเพิ่มเติมจากการสนทนากลุ่มเฉพาะ คือปัจจัยการผลิตบนความพอดี (Moderation: M) ประกอบด้วยมีความพอเพียง ผลิตเพื่ออยู่ได้ และพึ่งตนเองได้ สังเคราะห์เป็นโมเดลองค์ความรู้จากการวิจัยได้เป็น P-LPM-S.

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

            Objectives of this dissertation were: 1.To study the characteristics of change management success of food business entrepreneur, 2.To study the factors of ten perfectioned Buddhist leadership and public policy for change management success of food business entrepreneur, and 3.To propose the structural equation model of ten perfectioned Buddhist leadership and public policy for change management success of food business entrepreneur.

            Methodology was mixed methods using equal and pararllel quantitative and qualitative methodology. For the quantitative research, data were collected by questionnaire with reliability value of .977 from 408 samples by stratified random sampling.Data were analyzed by descriptive statistics and structural equation modeling. For the qualitative research, data were collected from 18 key informants by in-depth interviewing and 9 participants in focus group discussion, purposefully selected. The quantitative data were analyzed by descriptive content analysis.

            Finding were as follows:

            1.The characteristics of change management success of food business entrepreneur were of five components. They were strategic change, cultural change, organization structural change, application of  innovation and new technology and personnel were ready for change. The factor loading that affected the five component were between .76 - .91.

           2.Factors affecting the change management success of food business entrepreneur were ten perfections, charismatic leadership and food public policy. The squared multiple correlation of change management success (R² ) was .542. Direct effect, indirect effect and total effect of ten perfections that affected change management success of food business entrepreneur were .354, .368 and .722 respectively. These effects were more than direct effects of charismatic leadership and food public policy which were .051 and .353 respectively. Therefore, ten perfections, charismatic leadership and food public policy were co-factors that affected the change management success of food business entrepreneur.

          3.The structural equation model of ten perfectioned Buddhist leadership and public policy for change management success of food business entrepreneur consisted of 1) Ten Perfections was the second order factor affected the first order  factors in three dimension: Self-leading with morality, renunciation, effort and truthfulness. People-leading with giving, loving-kindness and equanimity. Work-leading with wisdom, endurance and self-determination. Ten perfections (Perfections: P) were the factor that affected  charismatic leadership (Leader: L), food public policy (Policy: P) and change management success of food business entrepreneur (Success: S). 2) Charismatic leadership consisted of vision, arts of communication, honesty, motivation and role model. 3) Food Public policy consisted of four strategic policies: food security, food quality and safety, food education and public management. This model was conformed to the empirical data with statistic results. (c² = 231.81, df= 199, p=.055, GFI = .955, AGFI = .932, RMR= .022, RMSEA = .020). The additional findings from focus group discussion were the factors of production on moderation which composed of sufficiency, production for living and self dependence. The findings could be synthesized as a body of knowledge by acromym as a model of P-LPM-S.

รายการไฟล์