บทคัดย่อภาษาไทย

          การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1.เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำของฝ่ายปกครองท้องที่ในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ในตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน 2.เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำของฝ่ายปกครองท้องที่ในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ในตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3.เพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำของฝ่ายปกครองท้องที่ในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ในตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน โดยการประยุกต์ตามหลักปาปณิกธรรม

          การวิจัยครั้งนี้ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ประกอบด้วยการวิจัยเชิงปริมาณด้วยการแจกแบบสอบถาม ประชากรในการวิจัยคือ ประชาชนในเขตตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 378 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม และการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 10 รูปหรือคน การวิจัยเชิงปริมาณใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์โดยการทดสอบค่าที (t-test) และค่าเอฟ (F-test) ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One-Way Anova) เมื่อพบว่ามีความแตกต่างจึงทดสอบความแตกต่างรายคู่โดยวิธีการหาผลต่างนัยสำคัญน้อยที่สุด (Least Significant Difference : LSD) และการวิจัยเชิงคุณภาพโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10รูปหรือคน โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาจัดกลุ่มข้อมูล ใช้วิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content Analysis Technique)

             ผลการวิจัยพบว่า

             1. ระดับความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับภาวะผู้นำของฝ่ายปกครองท้องที่ในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ในตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน (x̄= 3.06, S.D. = 0.508) โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อจำแนกเป็นรายด้านพบว่า ด้านวิสัยทัศน์กว้างไกล ด้านประเมินสถานการณ์ตลอดเวลา ด้านใช้อำนาจส่วนบุคคล ด้านสื่อสารด้วยความมั่นใจ ด้านใช้กลยุทธ์หลายรูปแบบ ด้านเปลี่ยนความยึดติดของผู้ตาม ด้านกล้าเสี่ยง ทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง ตามลำดับ

             2. การเปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับภาวะผู้นำของฝ่ายปกครองท้องที่ในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ในตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน ในภาพรวมจำแนกตาม เพศ (t = -0.463, Sig.= 0.644) อายุ (F= 0.396, Sig.= ๐.756) ระดับการศึกษา (F= 0.393, Sig.= ๐.758) อาชีพ (F= 0.468, Sig.= 0.759) และรายได้ (F= 1.386, Sig.= 0.247) ในภาพรวมทุกด้านไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย

             3. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำของฝ่ายปกครองท้องที่ในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ในตำบลห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน พบว่า การมีมุมมองความคิดที่ทันสมัย การเป็นผู้ที่ชัดเจนมีความจริงจังจริงใจ มีความยืดหยุ่นในการบริหารสามารถปรับปรุงวิธีการได้อย่างเหมาะสม การรู้เท่าทันสถานการณ์ในชุมชน การเข้าถึงใจคนทั้งที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาและประชาชนในพื้นที่ การพูดจาด้วยความชัดเจนมีเหตุผลสามารถรับผิดชอบคำพูดได้ การใช้อำนวยการด้วยพระเดชและพระคุณเพื่อให้เกิดเป็นมาตรฐานที่ดีของผู้นำ การนำหลักปาปณิกธรรมมาประยุกต์ใช้ พบว่า ด้านจักขุมามีปัญญามองการณ์ไกลคือการรู้เท่าทันคน ทันสถานการณ์ สามารถวิเคราะห์แนวทางแก้ไขได้อย่างเหมาะสม วิธูโรการจัดการธุระได้ดีคือการมีกลยุทธ์ที่มีความยืดหยุ่นสูง และนิสสยสัมปันโนเป็นผู้ที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีคือการเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติตนได้อย่างเหมาะสม

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

This research study aimed 1.) to study the level of opinions about the leadership of the local government in the situation of the outbreak of the Coronavirus 2019 in Huai Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province, 2.) to compare the opinions about the leadership of the local government in in the situation of the outbreak of the Coronavirus 2019 in Huai Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province, classified by personal factors, and 3) to present guidelines for the development of leadership of the local government in the situation of the outbreak of the Coronavirus 2019 in Huai Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province by applying the principles of Pàpaõikadhamma or qualities of a successful shopkeeper or businessman

                 This research was conducted according to the integrated research methodology. It consisted of quantitative research by distributing questionnaires. The research population were 378 people in Huay Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province. Data were collected by using questionnaires. For qualitative research part, data were collected by interviewing 10 key informants. Data analysis was used in quantitative research part to find frequency, percentage, mean, standard deviation, and analyzed by t-test and F-test by one-way analysis of variance (ANOVA). When there was a difference, Least Significant Difference (LSD) method and qualitative research by in-depth interviews were used with 10 key informants by using content analysis technique clustered data. The content analysis technique was used, along with the presentation by descriptive references to people’s words.

                  The results showed that

1. The level of public opinion about the leadership of the local government in the situation of the outbreak of the Coronavirus 2019 in Huai Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province (x̄ = 3.06, S.D. = 0.508) by the overall picture was moderate. When it was classified by each aspect, it was found that wide vision, assessing the situation at all times, personal power, communication with confidence, using a variety of strategies, changing the adherence of the followers, and taking risks were moderate, respectively.

2. Comparison of public opinion about the leadership of the local government in the situation of the outbreak of the Coronavirus 2019 in Huai Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province in overall picture classified by sex (t = -0.463, Sig.= 0.644), age (F= 0.396, Sig.= 0.756), education Level (F= 0.393, Sig.= 0.758), occupation (F= 0.468, Sig.= 0.759), and income (F= 1.386, Sig.= 0.247). Overall, all aspects were not different. Therefore, the research hypothesis was rejected.

3. For guidelines for the development of leadership of the local government in the situation of the outbreak of the Coronavirus 2019 in Huai Yap Subdistrict, Ban Thi District, Lamphun Province, they consisted of having a modern perspective, being a clear or sincere person with flexibility in management, being able to improve methods appropriately, knowing the situation in the community to reach the hearts of both subordinates and people in the area, having speech with clarity and reasons and taking responsibility for speech, governance with power and grace in order to create a good standard for leaders. For applying the principles of Pàpaõikadhamma, it was found that in Cakkhumà was farsighted, that was, being able to keep up with people, being up to date with situations, and being able to analyze appropriate solutions. Vidhåro was to managing errands well or having a highly flexible strategy. Nissayasampanno, a person who had good human relations, was a role model in conducting oneself properly.

รายการไฟล์