บทคัดย่อภาษาไทย

               การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ (1) เพื่อศึกษากำเนิดและพัฒนาการการเจริญพระพุทธมนต์ 12 ตำนานในพระพุทธศาสนา (2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการเจริญพระพุทธมนต์ 12 ตำนานที่มีในพระพุทธศาสนา (3) เพื่อวิเคราะห์ความมุ่งหมายในการเจริญพระพุทธมนต์ 12 ตำนานในพระพุทธศาสนา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสาร การสัมภาษณ์ วิเคราะห์เนื้อหาและนำเสนอในลักษณะการพรรณนา

           ผลการศึกษาวิจัยพบว่า (1) กำเนิดและพัฒนาการการเจริญพระพุทธมนต์ 12 ตำนานในพระพุทธศาสนา พบว่า การเจริญพระพุทธมนต์เริ่มจากการท่องจำ สาธยาย การสวด ถือกันว่าเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ปรากฏในพระไตรปิฎก เริ่มจากเหตุทุพภิกขภัย อมนุษยภัยและพยาธิภัยขึ้นที่เมืองเวสาลี ภายหลังได้มีการแต่งเป็นร้อยกรองขึ้นเพื่อการคุ้มครองปกป้องจากภัย (2) อิทธิพลของการเจริญพระพุทธมนต์ 12 ตำนานที่มีในพระพุทธศาสนา พบว่า มีอิทธิพลต่อความเชื่อในบทเจริญพระพุทธมนต์ การศึกษาประวัติศาสตร์ การสร้างขวัญและกำลังใจ และพิธีกรรมของสงฆ์ (3) การวิเคราะห์ความมุ่งหมายในการเจริญพระพุทธมนต์ 12 ตำนานในพระพุทธศาสนา พบว่า มีความมุ่งหมาย คือ 1) เพื่อคุ้มครองป้องกันภัยและการรักษาโรค 2) เพื่อความสุข ความสำเร็จและความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต 3) เพื่อการรักษาพระพุทธศาสนา ดังนั้น การเจริญพระพุทธมนต์จึงมีอานุภาพยิ่งและเป็นการสรรเสริญคุณของพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์ให้คงอยู่สืบไป

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

This research study has three objectives: 1) to study the origin and development of Twelve-Protection Chanting (Paritta) in Buddhism; 2) to examine the influence of Twelve-Protection Chanting (Paritta) in Buddhism; and 3) to analyze the purpose of Twelve-Protection Chanting (Paritta) in Buddhist legends. It is qualitative research conducted through the study of documents, interviews, content analysis, and presentation in a descriptive manner.

The research results indicate: 1) The origin and development of the practice of Twelve-Protection Chanting (Paritta) in Buddhism involve memorization, recitation, and chanting. These practices are considered teachings of the Lord Buddha found in the Tripitaka. They originated during times of famine, inhumane conditions, and pathological disasters in Muang Phaisali. Later, they were composed in poetry for protection and safeguarding against danger. 2) The Twelve-Protection Chanting (Paritta)in Buddhism influences belief in the Buddha's teachings, contributes to historical studies, fosters morale and encouragement, and is integrated into monastic rituals. 3) An analysis of the purpose of Twelve-Protection Chanting (Paritta) in Buddhist legends reveals three primary aims: (1) Protection from danger and treatment of disease. (2) Cultivation of happiness, success, and prosperity in life. (3) Preservation of Buddhism. Therefore, chanting Buddhist mantras holds significant power for the practitioner and serves as a means of praising the qualities of the Buddha, ensuring the continuity of the Dhamma, and perpetuating the monastic tradition.

รายการไฟล์