บทคัดย่อภาษาไทย

ดุษฎีนิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์บริบท สภาพปัญหาความต้องการจำเป็น และแนวคิด แนวทฤษฎี ที่เกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยววิถีพุทธกสิกรรมอย่างยั่งยืน      โดยพุทธสันติวิธี 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการพัฒนาการท่องเที่ยววิถีพุทธกสิกรรมอย่างยั่งยืนโดยพุทธสันติวิธี  3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอการพัฒนาการท่องเที่ยววิถีพุทธกสิกรรมอย่างยั่งยืนโดยพุทธสันติวิธี ของชุมชนบ้านหนองแต้ จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นงานวิจัยรูปแบบอริยสัจจ์โมเดลสอดคล้องกับการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (PAR) ภายใต้กรอบการดำเนินการวิจัย 9 ขั้นตอน (Action Research) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้แก่ นักวิชาการจำนวน 5 รูป/คน         ผู้นำชุมชน ผู้นำทางศาสนา กสิกรจำนวน 20 รูป/คน โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบเจาะจง และนำมาวิเคราะห์อธิบายเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า

1) พื้นที่ชุมชนประสบปัญหาภัยแล้งซ้ำซากมานาน ขาดแคลนน้ำในการเกษตร จากความต้องการแก้ปัญหาด้าน โครงสร้างพื้นฐานการคมนาคม พืชผลการเกษตรในท้องถิ่นไม่สะดวกและไม่ได้มาตรฐาน พืชผลทางการเกษตรตกต่ำ ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรม แหล่งท่องเที่ยวยังไม่ได้รับการพัฒนา เกิดความยากจน การนำพื้นที่พุทธกสิกรรมตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาเป็นต้นแบบแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติ มุ่งเน้นอัตลักษณ์วัฒนธรรมวิถีท้องถิ่น ด้วยการปลูกจิตสำนึก สงวนรักษาไม่ทำลายสถานที่ ช่วยรักษาและอนุรักษ์สถานที่ และเป็นแหล่งให้ศึกษาหาความรู้ ให้ชุมชนมีรายได้ สามารถพึ่งพาตนเองได้ มีคุณภาพชีวิต ส่งต่อความยั่งยืน

2) การนำหลักกสิภารทวาชสูตร ที่เป็นหลักธรรมในพระพุทธศาสนา มาเป็นหลัก        พุทธสันติวิธีบูรณาการกับศาสตร์สมัยใหม่ ขับเคลื่อนพัฒนาการท่องเที่ยววิถีพุทธกสิกรรม มีศรัทธา ความเพียร ปัญญา หิริ ใจ สติ สัจจะ โสรัจจะ มาเป็นยุทธศาสตร์ สร้างเศรษฐกิจฐานรากของคน       ในชุมชน เกิดความมั่นคง สามารถพึงพาตนเองและครอบครัวนำพาชีวิตสู่ความผาสุก ส่งต่อลมหายใจแห่งสันติภาพ

3) การพัฒนาการท่องเที่ยววิถีพุทธกสิกรรม นำไปสู่ กินอิ่ม นอนอุ่น หนี้หมด ทุนมี       ตามองค์ประกอบ 7 ประการของ NONGTAE MODEL มี ปราศจากความยากจน (N, NO POVERTY),  ความเป็นเจ้าของร่วมกัน (O, OWNERSHIP),  การสร้างเครือข่าย (N, NETWORK),  การให้การบริการที่ดี (G, GOOD SERVICE), อนุรักษ์วิถีชีวิตท้องถิ่น (T, TRADITION), มุ่งมั่นสร้างสรรค์ (A, ASPIRATION), เสริมสร้างองค์ความรู้ (E, EDUCATION) เสริมสร้างความผูกพันธ์ระหว่างสังคมชุมชน มีส่วนร่วมในการสร้างประโยชน์ด้วยจิตอาสา สร้างเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

The study consisted of the following objectives: 1) to analyze the context, problems, and requirements, as well as concepts and theories of sustainable development for Buddhist agricultural tourism through Buddhist peaceful means;         2) to examine the Buddhist peaceful means that contribute to the sustainable development of Buddhist agricultural tourism; and 3) to develop and present the sustainable development of Buddhist agricultural tourism through Buddhist peaceful means by Ban Nong Tae Community, Suphan Buri Province. The study was based on Ariyasacca (the Four Noble Truths) model in accordance with participatory action research under the 9-step research framework. The key informants included five scholars and twenty community leaders, religious leaders, and farmers. The data was collected through a purposive in-depth interview and analyzed using the descriptive method. From the study, the following findings are found:

            From the study, the following results are found:

            1) For a long time, the community area has been plagued by drought. Not only does the community lack agricultural water, but it also has transportation infrastructure issues. Local agricultural products are in short supply and of poor quality. The environment and natural resources are deteriorating. Tourist attractions have not been developed and are suffering from poverty. Buddhist agricultural areas based on the sufficiency economy philosophy are used as the natural attraction model. The goal is to create an identity based on local culture and tradition through awareness raising and attraction preservation. The attractions should be developed as a knowledge center for the community to generate income, become self-reliant, and have a good quality of life in a sustainable way.

            2) An application of Kasibhāradvājasutta (The Farmer Bhāradvaja) as a Buddhist peaceful means integrated with modern science is used to develop the Buddhist agricultural tourism.  The strategies founded on saddhā (faith), perseverance, wisdom, hiri (sense of shame), and soracca (gentleness) are used to build economic foundations for people in the community, leading to stability, self-reliance, and happiness and peace within families.

            3) The development of Buddhist agricultural tourism leads to ‘full stomach, warm bed, free of debt, full of fund.’ The model called ‘NONGTAE’ comprises seven components as follows: ‘N’ stands for No poverty; ‘O’ stands for mutual Ownership; ‘N’ stands for Network building; ‘G’ stands for Good service; ‘T’ stands for Tradition; ‘A’ stands for Aspiration; ‘E’ stands for Education. The model helps to enhance community bond, promote volunteerism, and build sustainable economy.

รายการไฟล์