บทคัดย่อภาษาไทย

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ (1) เพื่อศึกษาปัญหาและวิธีแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดโดยทั่วไป; (2) เพื่อศึกษาการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดโดยพุทธสันติวิธีของวัดในเขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร; และ (3) เพื่อเสนอแนวทางในการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดโดยพุทธสันติวิธีของวัดในเขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร งานวิจัยนี้ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 2 กลุ่ม คือ 1) เจ้าอาวาสของวัดในเขตบางกอกน้อย 12 วัด หรือผู้ที่เจ้าอาวาสมอบหมาย 2) เจ้าหน้าที่สำนักงานเขตบางกอกน้อยฝ่ายสิ่งแวดล้อมที่รับผิดชอบเรื่องการจัดการสุนัขจรจัดภายในวัดเขตบางกอกน้อย รวมจำนวน 16 รูป/คน รวมทั้งศึกษาด้านเอกสาร โดยผู้วิจัยนำแนวคิดปัญหาและการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดโดยทั่วไปและแนวคิดพุทธสันติวิธีในการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัด มาเป็นกรอบในการศึกษาวิเคราะห์และสรุปผลด้วยอุปนัยวิธี

ผลการวิจัยพบว่า สุนัขจรจัดสร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเห่าหอน ไล่กัดทำร้ายผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา เป็นแหล่งแพร่เชื้อโรคโดยเฉพาะโรคพิษสุนัขบ้า หน่วยงานของรัฐพยายามเข้าไปควบคุมดูแลเพื่อลดจำนวนปริมาณลง แต่กระทำได้ยาก เพราะขาดอัตรากำลังสัตวแพทย์ กำลังงบประมาณ และการจัดหาสถานที่พักพิงให้แก่สุนัขจรจัดอย่างเพียงพอได้ ประการสำคัญสุนัขเหล่านี้แพร่ขยายพันธุ์รวดเร็วมาก ไม่สามารถทำหมันได้ทันกาล 

 ผลจากการสำรวจข้อมูลในวัดกลุ่มตัวอย่าง 12 วัด จากจำนวนทั้งหมด 32 วัดในเขตบางกอกน้อย ทำให้ทราบว่าปัจจุบันสุนัขที่พบภายในบริเวณวัดกลุ่มตัวอย่างมีที่มาดังนี้ 1.สุนัขที่พระสงฆ์หรือเณรภายในวัดสะดวกหรือเต็มใจอุปการะ โดยทางวัดไม่มีปัญหาในการรับผิดชอบเลี้ยงดูสุนัขเหล่านี้ และ 2.สุนัขที่มีเจ้าของ โดยบ้านของเจ้าของสุนัขอยู่ใกล้บริเวณวัด ทำให้สุนัขเดินเข้ามาในวัดเป็นครั้งคราว หากมีสุนัขที่ถูกนำมาปล่อยในวัดเพิ่มจากเดิมและทางวัดไม่สามารถอุปการะได้ ทางวัดจะติดต่อสำนักงานเขตบางกอกน้อยให้ดูแลจัดการ หรือติดต่อมูลนิธิที่เกี่ยวข้องในบางกรณี

จากวัดในกลุ่มตัวอย่าง 12 วัด มี 3 วัด ที่เป็นเขตปลอดสุนัขจรจัด, มี 7 วัดที่อุปการะสุนัขจำนวน 1-5 ตัว และมี 1 วัด ที่มีสุนัขถึง 10 ตัว ทุกวัดมีการควบคุมดูแลอย่างดีทั้งในด้านการจัดสวัสดิการและการป้องกันการทำทารุณกรรมสัตว์ ส่วนวัดที่ยังแก้ปัญหาสุนัขจรจัดไม่ได้ เพราะมีจำนวนมากกว่า 30 ตัว และพบผู้เลี้ยงสุนัข 1 รายที่ไม่ให้ความร่วมมือ มีเพียง 1 วัด

แนวทางในการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดของวัดกลุ่มตัวอย่างในเขตบางกอกน้อย ผู้วิจัยจำแนกเป็น 2 โมเดล คือ (1) โมเดลวัดวิเศษการ เป็นแบบการจัดสวัสดิการและป้องกันการทำทารุณกรรมสุนัขในวัด ตาม พ.ร.บ. คุ้มครองสัตว์ พ.ศ. 2557 และ (2) โมเดลวัดนายโรง เป็นแบบจัดการวัดให้เป็นเขตปลอดสุนัข

 การจัดการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดของวัดกลุ่มตัวอย่างในเขตบางกอกน้อยเป็นไปตามหลักพุทธสันติวิธี โดยมีการใช้หลักธรรมในพระพุทธศาสนา เช่น พรหมวิหาร 4 และ สังคหวัตถุ ข้อ 1.ทาน มาประยุกต์ใช้ร่วมกับหลักการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดโดยไม่ขัดต่อหลักกฎหมาย คำนึงถึงความสงบสุขร่วมกันระหว่างประชาชนที่มาทำบุญหรือกิจอื่นๆ ที่วัด พระหรือเณรในวัด และกลุ่มผู้รักสุนัขในสังคมที่คัดค้านการจัดการสุนัขด้วยความรุนแรง รวมไปถึงกลุ่มอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

This thesis entitled “The Problem Resolution on Vagrant Dogs by Buddhist Peaceful Means of the Temples in Bangkok Noi District, Bangkok Metropolis” was of three objectives; (1) to study problems and the means of the resolution on vagrant dogs in general; (2) to study the problem resolution on vagrant dogs by peaceful means of the temples in Bangkok Noi District, Bangkok  Metropolis; and (3) to recommend the ways to problem resolution on vagrant dogs by peaceful means of the temples in Bangkok Noi District, Bangkok  Metropolis.

Research results are as followings;-

1.    Vagrant dogs are those of the restless residing in the left places or buildings and community markets as well as temples and government offices or schools, etc. It was ever estimated that in Thailand there were about 1 million of vagrant dogs being, in Bangkok about 2.8 hundred thousand. These dogs cause disturbance to the public such as making places dirty of their scattered excrements, sources of epidemic infection diseases just like rabies. They also may make harm to the people to and fro nearby. It is quite difficult for government sectors the Ministry of Public Health and Bangkok Metropolis to have got rid or controlled efficiently as vagrant dogs have been growing more and more by a year. At the same time, various people and groups who love and protect dogs have opposed to the officers as to pick up and transfer vagrant dogs to another place. Many problems of vagrant dogs are not solved due to a lack of personnel, budget, and extended permanent residences for these dogs. It might be solved by the National agenda. The rapid breeding growth of vagrant dogs is in advance beyond catching of government agencies. 

2.    Result surveyed from the interview of chief monks numbering 12 out of 32 temples in the area of Bangkok Noi District gave a report that there are now no more vagrant dogs in any temple except dogs and occasional home dogs resting within the temple. At least three temples have no dogs. Some of about 3 - 5 dogs are in the care of a monk in each temple. All can control their dogs except one, but having over 30 dogs could not control their dogs because of an old monk as owner obstructs catching. However, speaking in general, nearly all temples can manage and control their dogs in a good condition.  Any few problems arise.

3.    Problem resolution of vagrant dogs in the temple by Buddhist peaceful means could be classified into two models of measurements; i.e. (1) Wat Visessakarn Model as to care of dogs according to the Act on Provisions of Welfare and Prevention from Violent Treatment to Animals B.E. 2557 as Wat Visessakarn rendered; (2) Wat Nairong Model as to transfer temple’s dogs into another place for dogs residing as treated by Nairong Temple as an area safe from all dogs. 

4.    The problem resolution on vagrant dogs managed by a group sample of Wats or temples within the area of Bangkok Noi District are applied with the two main groups of Dhamma; firstly the Four Holy Abidings, especially the first two of loving-kindness and compassion; and secondly the Four Bases of Sympathy, especially the first of gift or giving. Dealing with Buddhist peaceful means, Avihimsā - non-violence or harmlessness. All these Buddha’s teachings lead to peace and happiness for the public as a whole.

รายการไฟล์