บทคัดย่อภาษาไทย

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาของคนไร้ที่พึ่งและการดูแลคนไร้ที่พึ่ง 2) เพื่อพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุในการดูแลคนไร้ที่พึ่งตามแนวพุทธจิตวิทยา และ 3) เพื่อตรวจสอบความตรงและนำเสนอโมเดลเชิงสาเหตุในการดูแลคนไร้ที่พึ่งตามแนวพุทธจิตวิทยา เป็นการวิจัยแบบผสมวิธีที่ใช้วิธีการเชิงปริมาณเพื่อขยายผลวิธีการเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญคือ ทีมสหวิชาชีพที่ดูแลคนไร้ที่พึ่ง โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) และได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 44 คน ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณใช้โดยการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 215 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย  แนวคำถามในการสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาและการสร้างข้อสรุปแบบอุปนัย สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติบรรยาย การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป และการวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลกับข้อมูล
เชิงประจักษ์ด้วยโปรแกรม LISREL ผลการวิจัยพบว่า

1. คุณลักษณะของผู้ดูแลตามแนวพุทธจิตวิทยา ประกอบด้วย 1) เป้าหมายในการทำงาน 2) ทำงานตามมาตรฐาน 3) ทำงานด้วยความอดทนเพื่อไปสู่เป้าหมาย 4) การให้สิ่งที่เป็นประโยชน์ 5) การพูดจาดี 6) การช่วยเหลือพื้นฐาน 7) ความสม่ำเสมอในการดูแล หลักธรรมสำหรับคนไร้ที่พึ่ง ประกอบด้วย 1) ศรัทธาในผู้ดูแล 2) การคิดทางบวก 3) รู้คุณ รู้โทษและรู้ทางเลือก สวัสดิการคนไร้ที่พึ่ง ประกอบด้วย 1) ปัจจัย4 2) อาชีพ 3) ครอบครัวและสังคม และคุณภาพชีวิตของคนไร้ที่พึ่ง ประกอบด้วย 1) มีเป้าหมายชีวิต 2) รู้จักและเห็นคุณค่าตนเอง 3) ดำเนินชีวิตไปสู่เป้าหมาย

2. โมเดลเชิงสาเหตุในการดูแลคนไร้ที่พึ่งตามแนวพุทธจิตวิทยา ประกอบด้วยตัวแปรภายนอกแฝง 1 ตัวแปร คือ คุณลักษณะของผู้ดูแลตามแนวพุทธจิตวิทยา และตัวแปรภายในแฝง 3 ตัวแปร คือ 1) หลักธรรมสำหรับคนไร้ที่พึ่ง 2) สวัสดิการคนไร้ที่พึ่ง และ 3) คุณภาพชีวิตของคนไร้ที่พึ่ง โดยที่ตัวแปรหลักธรรมสำหรับคนไร้ที่พึ่ง ทำหน้าที่เป็นตัวแปรส่งผ่านในโมเดล

3.โมเดลเชิงสาเหตุในการดูแลคนไร้ที่พึ่งตามแนวพุทธจิตวิทยา สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 56.76 องศาอิสระ (df) เท่ากับ 61 ความน่าจะเป็น (p) เท่ากับ .63 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืน (GFI) เท่ากับ .97 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืนที่ปรับแก้แล้ว (AGFI) เท่ากับ .93 และค่าดัชนีรากกำลังสองเฉลี่ยของค่าความแตกต่างโดยประมาณ (RMSEA) เท่ากับ .000 ร่วมกันโดยที่ทุกตัวแปรภายในเดลประกอบด้วยตัวแปรแฝง 4 ตัวแปร ตัวแปรแฝงภายใน 3 ตัวแปร ตัวแปรแฝงภายนอก 1 ตัวแปร ตัวแปรสังเกตได้ 16 ตัวแปร อธิบายความแปรปรวนของคุณภาพชีวิตของคนไร้ที่พึ่ง ได้ร้อยละ 79.00 เมื่อพิจารณาอิทธิพลทางตรง และอิทธิพลทางอ้อมที่ส่งผลต่อตัวแปร พบว่า คุณภาพชีวิตของคนไร้ที่พึ่ง ได้รับอิทธิพลทางตรงจากหลักธรรมสำหรับคนไร้ที่พึ่ง โดยมีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.95 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ตามลำดับ คุณภาพชีวิตของคนไร้ที่พึ่งได้รับอิทธิพลทางอ้อมจากคุณลักษณะของผู้ดูแลตามแนวพุทธจิตวิทยาผ่านหลักธรรมสำหรับคนไร้ที่พึ่ง โดยมีขนาดอิทธิพลเท่ากับ เท่ากับ 0.42 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

The 3 objectives of this research were 1) To study the problems of People Homeless and to care for them, 2) to develop a causal model Development of a causal model of caring for Homeless People following Buddhist Psychology A Buddhist Psychological Causal Model in Caring  for  People Homeless and 3)to validate and propose A Buddhist Psychological Causal Model in Caring  for  People Homeless. Mixed Methods Research using quantitative research to extend qualitative results was used for research design. The key informants were the Multidisciplinary team in caring for People Homeless, total 44 experts, selected by purposive sampling method with the simple random sampling group of 215 samples.

The Research instrument were interview schedule and the questionnaires. Qualitative data were analyzed by using content analysis and analytic induction. Quantitative data were analyzed using descriptive statistics and correlation, and to validate model with the empirical data using LISREL program. Research results were shown as follows:

1.  Characteristics of Multidisciplinary according to Buddhist psychology consisted of 1) Working goal 2) standard work 3) Work with patience to reach the goal, 4) giving, 5) kindly speech, 6) life of service, and 7) even and equal treatment. The Dharma of People Homeless consisted of 1) faith from Multidisciplinary, 2) Positive thinking, 3) solution thinking. Welfare of People Homeless consisted of 1) the 4 basic human needs 2) career 3) Family and society. The quality of life  People Homeless consisted of 1) The life goal 2) Self Awareness 3) Living towards the life goal.

2.  A Buddhist Psychological Causal Model in Caring for People Homeless consisted of 1 Exogenous Variable which was Characteristics of Multidisciplinary according to Buddhist psychology and 3 Endogenous Variables which were The Dharma of People Homeless, Welfare of People Homeless and the quality of life of people homeless. The Dharma of people homeless that caused to The quality of life  people homeless was a mediator in the model.

3.  A Buddhist Psychological Causal Model in Caring for People Homeless was fit with the empirical data, Chi-Square was 56.76, the degree of Freedom (df) was 61, the Probability value (P-value) was 0.63.  The Goodness of Fit Index (GFI) was .97, the Adjusted Goodness of Fit Index was 0.93 and the Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) was 0.000 Including 4 variables divide into 3 endogenous variables, 1 exogenous variables and 16 observe variables accounting for the variations the quality of life of People Homeless at 79.00 percent.To consider the direct and indirect Effects to The quality of life of People Homeless, it was found that The quality of life of People Homeless got the direct Effect from The Dharma of People Homeless with the value of 0.95, and were significant at the .01 level. The quality of life of People Homeless also got the indirect effect form Characteristics of Multidisciplinary according to Buddhist psychology with the value of = 0.42 and was significant at the .01 level.

รายการไฟล์