บทคัดย่อภาษาไทย

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์  1) เพื่อศึกษาการเจริญสติและกระบวนการแก้ปัญหาที่มีต่อความ เครียดและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 2) เพื่อศึกษาผลของการเจริญสติและกระบวนการแก้ปัญหาที่มีต่อความเครียดและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ในเขตอำเภอเมืองกาญจนบุรี และ 3) เพื่อเปรียบเทียบผลของการเจริญสติและกระบวนการแก้ปัญหาที่มีต่อความเครียดและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ในเขตอำเภอเมืองกาญจนบุรี รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง ใช้ข้อสอบวิชาคณิตศาสตร์และใช้แบบวัดความเครียด DASS เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ในเขตอำเภอเมืองกาญจนบุรี ใช้การ Matching ในเรื่องของคะแนนการสอบคณิตศาสตร์ กำหนดตัวอย่างโดยใช้โปรแกรม G*Power ได้กลุ่มตัวอย่าง 102 คน แบ่งเป็นกลุ่มที่ฝึกเจริญสติ 40 คน กลุ่มที่ฝึกเจริญสติและกระบวนการแก้ปัญหา 40 คน กลุ่มควบคุม 40 คน โดยทำการวัดผลทั้งก่อนทดลองและหลังทดลอง การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติ ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน พิสูจน์สมมติฐานด้วย f- test

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนหญิงมากกว่านักเรียนชาย (ร้อยละ 70.00 และ 30.00 ตามลำดับ) กลุ่มที่ฝึกการเจริญสติและกระบวนการแก้ปัญหาจะมีความเครียดลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=35.421) และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้นหลังจากการฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=-26.543) ซึ่งแสดงว่ากลุ่มที่ได้รับการฝึกเจริญสติและกระบวนการแก้ปัญหา มีความเครียดลดลงและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้น กลุ่มที่ฝึกการเจริญสติจะมีความเครียดลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .000 (t=16.839)  และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้นหลังจากการฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .000 (t=19.643) ซึ่งแสดงว่ากลุ่มที่ได้รับการฝึกเจริญสติมีความเครียดลดลงและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้น ความเครียดระหว่างกลุ่มที่ฝึกเจริญสติร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหา กลุ่มที่ฝึกเจริญสติและกลุ่มควบคุม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 กลุ่มที่ฝึกเจริญสติกับแก้ปัญหามีความเครียดลดลงมากกว่ากลุ่มที่ฝึกเจริญสติและกลุ่มควบคุม นอกจากนั้นยังพบว่า กลุ่มที่ฝึกเจริญสติมีความเครียดลดลงมากกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างกลุ่มที่ฝึกเจริญสติร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหา กลุ่มที่ฝึกเจริญสติและกลุ่มควบคุม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 กลุ่มที่ฝึกเจริญสติกับแก้ปัญหา มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มที่ฝึกเจริญสติและกลุ่มควบคุม นอกจากนั้นยังพบว่า กลุ่มที่ฝึกเจริญสติมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

Objectives of the study included 1) to study mindfulness and problem solving process affecting a stress and learning achievement; 2) to study an effect of mindfulness and problem solving process on a stress and learning achievement of high school students in Mueang district of Kanchanaburi province; and 3)  to compare an effect of mindfulness and problem solving process on a stress and learning achievement of high school students in Mueang district of Kanchanaburi province.The study was a quasi-experimental research in nature. Mathmetics tests and stress test of DASS were employed for collecting data from a sample of high school students in Mueang district of Kanchanaburi province setting a sample by G*Power program having got 102 samples divided into 40 respondents of mindfulness, 40 respondents of mindfulness and problem solving process and 40 respondents of the control group by measuring both before and after an experiment, matching in the form of Mathemetic exam scores. For analyzing  quantitative data statistics including Percentage, Mean, Standard Deviation was used and a hypothesis was proved by f-test.

Results of the study revealed that the most students were female of 70 percent and male of 30 percent respectively, the stress of respondents of mindfulness practice and problem solving process decreased at the statistical significance of .05 (t=35.421) and their learning achievement  increased from mindfulness at the statistical significance of .05 (t=-26.543) which indicated that the stress of the group of mindfulness practice and problem solving processes decreased and their learning achievement increased.  The stress of the group who practiced mindfulness was lower at the statistical significance of .000 (t=16.839) and their learning achievement was higher after the mindfulness practice at the statistical significance of .000 (t=19.643)  which showed that respondents who practiced mindfulness meditation decreased their stress and their learning achievement increased. For the stress of the group of mindfulness practice and problem solving process, that of the group of mindfulness practice and control group was different at the statistical significance of .05, and the stress of the group of mindfulness practice and problem solving was lower than the group of mindfulness practice and control group. Moreover, it found that the stress of the group of mindfulness practice was lower than the control group at the statistical significance of .05, and for the learning achievement of the group of mindfulness practice together with problem solving process, that of  the group of mindfulness practice and control group was different at the statistical significance of .05, and the learning achievement of the group of mindfulness practice together with problem solving was higher than the group of mindfulness practice and control group. It also found that the learning achievement of the group of mindfulness practice was higher than the control group at the statistical significance of .05.

รายการไฟล์